Vijf jaar geleden kwam één van mijn dromen uit. Ik blogde toen nog niet maar hield wel een soort reisverhaal bij. Nu, exact 5 jaar later, neem ik je graag mee naar de andere kant van de wereld. Veel leesplezier!
Na een rimpelloze vlucht richting Zuid-Amerika, bracht een taxi me naar het centrum van Buenos Aires. Mijn eerste indruk is anders dan wat ik had verwacht. Buenos Aires deed me aan Londen, Parijs en Lissabon denken. En tegelijkertijd ook weer niet.
Kempinski Central Park
Bijna 18u nadat ik thuis de deur achter me dichttrok, kan ik eindelijk inchecken in mijn hotel. Ik verblijf in Kempinski Central Park. Vroeger was het zeker een Grand Hotel. Het ziet er nog altijd erg stijlvol uit maar een beetje vergane glorie. Mijn (standaard) kamer heeft zelfs een jacuzzi. De kamer doet erg luxe aan en voelt tegelijkertijd nostalgisch.
Goh, ik kan het amper geloven. Ik ben in Buenos Aires. Dat is al exciting op zich. En weten dat ik onderweg ben naar Antarctica… Hoera!
Maar eerst dus een paar dagen Buenos Aires. Voor mijn vertrek was ik zo gefocust op Antarctica dat ik eigenlijk niet gepland had wat ik in Buenos Aires kon doen.
Ik besloot om gewoon de stad in te trekken en wat window shopping te doen. Ik had geen idee over de munt. Een trofee voor best voorbereide reizigster zou ik niet winnen. De prijzen leken vergelijkbaar met de prijzen in de winkels in België. Ik dacht dat 1 Argentijnse dollar ongeveer € 1 ging zijn. Grote verrassing in het wisselkantoor: voor € 1 kreeg je 4 Arg. Dollars!
La Boca
Aangezien ik alleen reisde en het in mijn reisgids afgeraden werd alleen naar La Boca te gaan, boekte ik een rondleiding naar de wijk La Boca. Weet niet of het bedrijf nog steeds bestaat, maar ik was erg blij met de service van Mawa. Ze zorgen ook voor de transfers. Pick up in het hotel, kan het nog eenvoudiger? Huh ja, de pick up was over een half uur en ik was niet in mijn hotel … Had eigenlijk geen idee waar het hotel lag.
Gelukkig had ik een visitekaartje van het hotel bij me. (Slimme tip! Neem altijd een visitekaartje van je hotel mee. Het adres staat er op en dan hoef je dat al niet te onthouden. Ook makkelijk om aanwijzingen te geven aan de taxi-chauffeur!) En ik spreek een beetje Spaans. In Buenos Aires spreken ze Spaans ook, maar niet het Spaans dat we leerden op school … En de lokale bevolking sprak nauwelijks Engels. Gelukkig kan ik best goed kaartlezen.
Ik was net terug in het hotel toen de bus van Mawa er al was om me op te halen. Lucia is de gids. Medereizigers komen uit Brazilië en Duitsland. De tour ging niet alleen naar La Boca (de buurt van de immigranten), maar gaf ook een glimp van Puerto Madero en Palermo.
Op verkenning in de stad
Puerto Madero is de nieuwe, dure wijk van Buenos Aires. Palermo is de verloren groene omgeving van de hoofdstad. Persoonlijk denk ik dat in Recolleta de mooiste huizen te vinden zijn. En ik heb echt genoten van La Boca.
De huizen in La Boca zijn geschilderd in vrolijke kleuren. Op het balkon van een van de kleurrijke huizen zie je de 3 meest belangrijke/beroemde Argentijnen: Eva Peron, Maradona en San Martin. De pleinen in La Boca zijn vol leven, met kunstenaars en sfeer. Ik voelde me helemaal niet onveilig in La Boca. En die gids was naar mijn gevoel helemaal niet nodig. Maar ach, ik was nog jong en had nog niet zoveel reiservaring. Nu zou ik het anders aanpakken.
Na de tour ging ik naar de Pink House, of de Casa Rosada. Hier kan je het mausoleum van San Martin bezoeken. Het Casa Rosada is indrukwekkend. Om het roze te schilderen gebruikten ze een mengsel met dierlijk bloed…
Tango!
Die avond ging ik terug naar La Boca. La Boca is de place to be voor de tango. Elke avond kan je kiezen tussen ontelbaar veel optredens met diner inbegrepen. Ik ging naar Tango Che.
Het publiek was zeer internationaal. Aan mijn tafel: een Italiaans echtpaar, een Mexicaanse en een Belgisch meisje (= ik). Het gesprek was in het Frans (het Italiaanse echtpaar en ik), in het Engels (de Mexicaanse en ik) en Spaans (de Italianen en de Mexicaanse).
Ik heb echt genoten van de show. Het gezang tussendoor hoefde voor mij wel niet. Deed me te veel aan Fado denken (en eerlijk gezegd, ik ben echt geen fan van Fado).
Lang na middernacht, de laatste stop van deze bruisende maar prachtige dag: mijn bed!
URUGUAY
Na deze leuke uitstap, zorg je er best voor dat je als één van de eersten van boord kan gaan. Iedereen wil namelijk een taxi te pakken krijgen. ’t Is snel zijn of heel veel geduld hebben.
Een andere dame was ook op zoek naar een taxi. Ze vertelde me dat ze al enkele jaren in Buenos Aires woonde. Haar truc om een taxi te krijgen was om midden op straat te lopen. Aardig van haar om dit te delen. Ik besloot om haar advies op te volgen. Maar haar vriendelijkheid verdween toen de eerste taxi passeerde. Ze sprong er snel in en ik bleef moederziel alleen achter… Pas na 10 minuten kreeg ik ook een taxi te pakken.
Eva Peron
Na deze drukke dagen waren er nog zoveel dingen die ik nog zou willen doen: ik wou het beroemde balkon van Eva Peron zien, tango schoenen kopen en zoveel meer!
De dag erna besloot ik van de Avenida de Mayo naar de Casa Rosada te stappen en vervolgens via de Av. Libertador naar Recoleta om het graf van Eva Peron te zoeken.
Het verkeer in Buenos Aires is absoluut gek. Het is erger dan Hurghada, New York,… en komt dicht bij het ongeorganiseerde verkeer van Manilla. Als voetganger, moet je rennen voor je leven. Auto’s stoppen niet en verminderen zelfs hun snelheid niet. Ik stak de straat enkel over als er andere mensen om me heen liepen… Een beetje zoals vissen in scholen zwemmen om minder kans te hebben te worden opgegeten door de haaien.
Ook al was het nog vroeg in de ochtend, de zon brandde big time. Winter in Europa betekent zomer in Argentinië. And I liked it!
Casa Rosada
Bij Casa Rosada liep veel politie. Ze zijn er altijd. Er zijn regelmatig manifestaties. Bijna elke dag en zeker op donderdag. Op donderdag komen de Madres naar het plein. Ze lopen constant in cirkels. Witte hoofddoeken zijn geschilderd op straat als hun symbool.
Recoleta
Na mijn stop bij Casa Rosada liep ik naar Recoleta. Op de begraafplaats is het niet gemakkelijk om het graf van de Duarte-familie te vinden. De beschrijving in mijn boek was niet correct. Uiteindelijk liep ik van groep naar groep. Ik dacht, als er een heleboel mensen staan, moet er iets bijzonders aan de hand zijn. Na een paar keer had ik het geluk. Het is heel vreemd hoe je eigenlijk de kisten achter het raam van het graf kan zien.
Ik liep terug naar BA Design en had lunch op het prachtige terras. Zeer Helsinki-achtig.Via de chique winkelstraat Alvear en Franse ambassade aan de Av. 9 juli. liep ik terug.
Tango-initiatie
Academia Nacional del Tango is gelegen op de eerste verdieping van Cafe Tortoni. Elke avond, tussen 18 en 20u kan je een initiatie tango volgen. Vijf jaar geleden kostte dit slechts 15 pesos. Een eigen danspartner meebrengen mag maar moet niet. Er is altijd iemand met wie je kan dansen. Ik danste met Iep, een Deense man. Na 2 uur dansen krijg je echt het gevoel dat je weet hoe je de tango moet dansen. Basic natuurlijk. Maar het voelt echt als tango! We leerden 3 basisstappen. De professionele lesgevers zijn er om je extra advies te geven. Ik vond het helemaal geweldig!
Een van de andere studenten in tangoles was een Zweedse journalist. Nu ik deze blog aan het schrijven ben, besef ik dat ik me niet eens haar naam herinner. Jammer. Met Facebook tegenwoordig zou het leuk geweest zijn om te horen hoe het met haar gaat.
Tangoschoenen
Na de tangoles gingen we voor een drankje. Ze woonde net om de hoek. Ik vertelde haar dat ik graag tangoschoenen wou kopen. Ik zou Buenos Aires de volgende ochtend al verlaten dus ik hoopte dat de winkels vroeg open zouden gaan. Ze kende een goed adresje. En vertelde me dat ik waarschijnlijk meer geluk zou hebben om nu (22h!) te gaan dan morgenochtend. Helaas leken ze allemaal al gesloten.
Op één shop na, waar ze net de rolluiken lieten zakken. De Zweedse studente vroeg of we snel nog even mochten kijken. Ik was echt dol op de rode sandalen. Maar uiteindelijk koos ik de zwarte tangoschoenen. (Waarom heb ik ze eigenlijk niet gewoon allebei gekocht?!) Schoenen kopen in Buenos Aires is een hele belevenis. Vooraleer je de schoenen past, krijg je een voetmassage. Stel je voor dat ze dit hier ook zouden doen? Vooral wanneer de winkel eigenlijk al is gesloten? Blijkbaar is het onderdeel van de tango schoenenwinkel ervaring. Daar zeg je toch geen nee tegen hé!
Die nacht droomde ik zoete dromen over Buenos Aires en tango. Morgen vlieg ik naar Ushuaïa, de poort naar Antarctica! Adios Buenos Aires, we’ll meet again! Wat een prachtige dagen. Wat een prachtige stad!
Geef een reactie