Ergens in november was ik enkele dagen op persreis in Alentejo, de grootste regio van Portugal. Naast kennismaken met de regio van kurk & wijn, zouden we ook hiken langs de Rota Vicentina.
Het voor- en najaar zijn de beste periodes om te hiken in Portugal. Tijdens de zomermaanden is het te warm en is het bovendien ook veel drukker in de regio. Jaarlijks zijn er zo’n 25.000 wandelaars, goed voor 26 verschillende nationaliteiten, die (een stukje van) de Rota Vicentina wandelen. Er zijn 2 routes en 8 circulaire routes die goed zijn voor 750 km wandelplezier.
Fisherman’s Trail
De Fisherman’s Trail is de populairste route. Dit traject is 125 km lang en loopt vooral langs de zee. Helemaal op mijn lijf geschreven.
We wandelden 2 stukken uit de Fisherman’s Trail. Er zitten pittige stukken tussen langs de kust. De erg steile stukken hebben we niet gedaan. Misschien maar goed ook want ik heb wel een beetje last van hoogtevrees. De Fisherman’s Trail is in elk geval adembenemend. Ik was helemaal in mijn sas, hier langs de kust en in de zilte lucht. Wat een indrukwekkende golven! Ik nam letterlijk honderden foto’s van de golven die tegen de rotsen slaan.
Het tweede stukje deden we, ongepland bij en na zonsondergang. We probeerden wel snelheid te maken maar bleven telkens staan om foto’s te nemen en van het uitzicht te genieten. Gelukkig konden we via WhatsApp onze locatie doorgeven en kwamen ze ons oppikken. Heel misschien waren we mogelijks een beetje verdwaald.
Historical Route
Op het programma stond ook een stukje van de historische route. We zouden 18 km wandelen. Omwille van timings werd de route jammer genoeg ingekort. De Historical Route is in totaal 230 km lang en kan ook gecombineerd worden met de Fisherman’s Trail.
Het stuk van de historical route dat we wandelden vond ik persoonlijk niet echt de moeite. Voor het vlakke landbouwlandschap waar dit stuk route doorheen loopt moet je niet meteen naar Alentejo.
Touro Azul – culturele programma’s
Gekoppeld aan de Rota Vicentina zijn culturele programma’s uitgewerkt. Je gaat er op stap met een local. Wij brachten kunstenares Odette een bezoekje. Ze stelde haar huis dat 150-200 jaar oud is, open voor ons. De weg ernaartoe legden we per wagen af. Het was een heuvelachtig en bochtig parcours en ik moest me concentreren om niet wagenziek te worden. Ik was dus maar wat blij toen we arriveerden.
Odette is een kranige dame. Het was een speciaal zicht: ze droeg traditionele schoenen en een Quecha-fleece. Haar familie woont al generaties lang op deze boerderij. Meer zelfs: Odette is in dezelfde kamer geboren als haar moeder destijds. Toen ze klein was, moest ze anderhalf uur wandelen naar school. Odette zelf verhuisde eerst naar Lissabon mar keerde terug naar ‘haar berg’.
Ze brouwt haar eigen Medronho, een alcoholische drank uit een lokale vrucht met maar liefst 40% alcohol. Uiteraard moesten we allemaal proeven. Het was een warme ontvangst maar tegelijk voelde het wat vreemd om daar met een groep in haar authentieke thuis binnen te vallen.
Plan hier je reis naar Alentejo
Booking.comPin for later
Vond je dit artikel interessant? Vergeet het dan niet te pinnen zodat je het later meteen terug vindt.
Met dank aan Visit Portugal, Alentejo Promotion Bureau & TAP Air Portugal