Na Centraal-Portugal en Alentejo mocht ik deze keer op ontdekking in de Algarve. De Algarve is een bijzonder stukje Portugal. Doorheen de geschiedenis spraken ze over “Portugal en de Algarve”. Al gharb betekent ‘het westen’. Zelfs de Portugezen die niet uit de Algarve komen, zeggen aan het einde van hun vakantie dat ze nu helaas terug naar Portugal moeten.
Je vindt aan de zuidkust van Portugal zowel rotsformaties (ten westen van Faro) als zandstranden en lagunes (ten oosten van Faro). We bezochten een paar leuke stadjes en de Algarve veroverde al snel een plekje in mijn hart.
De geschiedenis van de Algarve
De Algarve dankt zijn naam aan de Moren die er van 711 tot 1249 heersten. Ze verdeelden de zuidelijke delen van Iberië in west en oost. Het oostelijke deel kreeg de naam Andalusië. In 1755 was er de grote aardbeving van Lissabon die in de regio diepe sporen naliet en heel wat historische gebouwen beschadigde.
Het dingetje met de schoorstenen in de Algarve
Het valt je meteen op als je naar de daken van de gebouwen kijkt: er staat meestal meer dan 1 schoorsteen op en die schoorstenen zijn dan ook vaak nog eens versierd. Er zijn er geen 2 hetzelfde. Het zit namelijk zo: hoe langer je kon wachten op je schoorsteen, hoe duurder en gedetailleerder afgewerkt de schoorsteen was. Als je je schoorsteen ging bestellen, gaf je geen budget op maar zei je hoeveel tijd ze hadden om de schoorsteen te maken. Eigenlijk is er maar 1 schoorsteen voor de haard. De rest is eerder als versiering. Over het algemeen geldt dat er per generatie die onder hetzelfde dak woonde een schoorsteen was.
Faro, poort tot de Algarve
Hoewel de meeste toeristen hun vakantie niet in Faro toebrengen is het stadje zeker een bezoekje waard. Het is de hoofdstad van de Algarve. We begonnen onze wandeling in de oude stad, wandelden langs beide toegangspoorten van het oude Faro (Arco da Vila en Arco do Repouso) en lieten ons meeslepen door de kleine straatjes. Een bezoekje aan het Museu Municipal toont je onder andere een mozaïek die uit zo’n 500.000 steentjes bestaat. Ook de winkelstraten zien er erg gezellig uit.
Olhão, de rebelse stad
Het stadje in de Algarve dat me het meest wist te charmeren, is Olhão. Olhão is een visserstadje en de inwoners worden omschreven als ‘rough but nice’. Een rebels stadje met een hoek af, een beetje zoals Oostende dus.
We starten onze wandeling aan de kade van Ria Formosa, in de 2 overdekte foodmarkets en wandelden van daar verder, de stad in. Onderweg stopten we bij alle bezienswaardigheden en ontdekten we de culinaire rijkdom van de Algarve. Het bezoek aan het bedrijf van de ‘sardienen in blik‘ veranderde mijn blik (pun intented) op die ingeblikte visjes. Veel van de proevertjes op de food tour waren zo lekker, dat zowat iedereen in onze groep een voorraadje kocht voor thuis.
De dag werd afgesloten met een boottochtje op de Ria Formosa. Er stond die dag best wat wind en de golven die over het bootje sloegen zorgden voor de nodige hilariteit en natte broeken. Vanop de boot zagen we de vissers bij de oesterkwekerijen en ‘clam banks’.
Ik ontdekte Olhão aan de hand van een Ria food tour met 9 tastings doorheen de stad. Lees er meer over in een volgend artikel.
Lagos
Lagos is vooral gekend als bestemming voor strandvakanties. Toch is er ook heel wat geschiedenis te rapen. Lagos was de vertrekstad van heel wat ontdekkingsreizen. Tot 1755 was het zelfs de hoofdstad van de Algarve.
Ik wandelde tegen de vooravond door het oude centrum van het stadje en liet me met plezier meedrijven door de kleine steegjes, de pleintjes waar ze muziek speelden en langs de winkeltjes met handwerk.
Wandelroute ‘Seven hanging valleys’
De kust van de Algarve nodigt uit tot hiking. Is er trouwens een Nederlands woord voor hike? Een wandeling klinkt zo saai en dat is de route absoluut niet. Je wandelt langs de kust, kijkt uit op prachtige rotsformaties en op bepaalde stukken voldoende uitdagend. Ik weet niet hoe het met jullie zit maar als ik af en toe moet uitkijken hoe ik best kan stappen, soms zelfs mijn handen moet zetten om ergens op of af te komen, dan voel ik me avontuurlijk, haha.
We wandelden een deeltje van de route ’the seven hanging valleys’, van Marinha Beach naar Benagil. Het volledige traject is 5,7 km en kreeg het label ‘medium’. De route is duidelijk bewegwijzerd en aan het start- en eindpunt zijn de nodige faciliteiten. Zeker als je de tocht op een warme dag onderneemt is het aangeraden om water, zonnecrème en eventueel een hoofddeksel mee te nemen. Op winderige dagen kan je de hike beter niet doen.
Aan de kust hier vind je limestone, een erg poreuze kalksteen. De zee holt de kliffen van onder uit en de rotsen hangen dus over de zee. Als er veel golven staan, kan je op bepaalde stukken het water onder de rotsen voelen.
Let wel erg goed op dat je enkel op de aangeduide paadjes wandelt. Zoals ik al schreef is de limestone erg poreus en brokkelt er regelmatig een stukje af. De waarschuwingen van onze gids waren duidelijk. Hoe verleidelijk een selfie aan de rand van de rotsen ook is, doe het niet!
Aan het eind van de route zagen we in de verte dolfijnen zwemmen. Het vraagt een beetje oefening (en goede ogen) om ze te zien maar het was in elk geval een mooie afsluiter van deze dag.
Culinair Algarve
De mensen in de Algarve eten graag. Ze houden ook graag interne wedstrijdjes. Overal zagen we wel een label van producten die een of andere wedstrijd gewonnen hadden. Met 2 copieuze maaltijden per dag, leerden we de keuken van Algarve is sneltempo kennen.
- Folar de Olhão is een paasdessert, uit verschillende laagjes opgebouwd dat qua smaak een beetje aan kanelbullar doet denken.
- Cataplana is een visgerecht dat klaargemaakt wordt in een koperen pan. Ik at het in Restaurante o Patio (zie verder).
- De verrassing voor mij was Xarem. De gids legde dit uit als een soort havermoutpap met vis. Mijn verwachtingen lagen dus niet vrij hoog en ik schepte maar een klein beetje op. En dan nog een beetje en nog wat meer want ik vond het echt lekker.
- Van de Feijoada heb ik niet geproefd want er zit vlees in deze maaltijdsoep. Het was het lievelingsgerecht van onze gids en het deed hem aan zijn moeder denken. Alleen daarom al vond ik dat dit gerecht hier zeker ook vermeld moest worden.
Ze serveren in de Algarve graag zoete desserts. Veel desserts bestaan uit amandelen, Johannesbroodpitmeel, vijgen,… Over Johannesbroodpitmeel vertel ik meer in het artikel over de food tour die ik Olhão volgde.
Goed om weten
Beste tijd om te reizen
In augustus is half Portugal met vakantie in de Algarve. Het is er dan erg druk. Bovendien gaan de temperaturen al snel richting de 40 graden. Nogal veel als je de hike van hierboven wil ondernemen. Als je kan, probeer de zomermaanden te vermijden. Ook in het najaar is de Algarve namelijk vrij zonzeker. Eind oktober was het rond de 20 graden, wel met beduidend koudere nachten.
Naar Faro vliegen
We vertrokken om 6u15 vanuit Brussels Airport. Een kleine 3 uur later stonden we in Lissabon van waar we nog een binnenlandse vlucht van ruim een halfuur moesten nemen tot Faro.
Had ik de reis zelf geboekt, had ik dit laatste traject vanuit milieu-overwegingen met de bus of de trein afgelegd. Met de trein zou je 2,5 uur over dit traject doen. De bus doet er, afhankelijk van het verkeer, ongeveer 3 uur over. Je zou dus ongeveer even laat op je eindbestemming aankomen. Ik koos ervoor om mijn vlucht te compenseren. Dit kostte me bij Treecological net geen 9,5 euro enkele reis. Ik weet ook wel dat ik het klimaat niet ga redden door mijn vlucht te compenseren en dat het eigenlijk nog beter is om niet te vliegen. Ja, ik zit daar mee want hoewel ik echt mijn best doe om zo weinig mogelijk te vliegen, vlieg ik meer dan goed is voor het milieu. Klimaatcompenseren en bewust omgaan met vliegreizen is beter dan helemaal niet klimaatcompenseren.
Voor de transfers ter plekke konden we steeds op João van Domitur rekenen. Discreet als het moest, grappig als het kon. Ik ken weinig chauffeurs die met de glimlach zouden omrijden omdat je per se nog een potje appelsienconfituur met chili wil.
Overnachten in de Algarve
Aquashow Park Hotel
Tijdens deze persreis was het Aquashow Park Hotel onze uitvalsbasis. De eerste dag lunchten we hier ook: een heerlijke pompoensoep, gevolgd door een garnalenrisotto en een dessert. Het ontbijt is uitgebreid met voor elk wat wils. Er is aan de zoetebekjes en de fans van het Engels ontbijt gedacht en ook aan mensen met lactose-intolerantie. Probeer zeker het ‘detox’-sapje met citroen, appel en komkommer.
De kamers zijn ruim maar mogen wel wat grondiger gepoetst worden. Was mijn oorbel niet onder het bed gevallen, had ik het waarschijnlijk niet opgemerkt. Pluspunten: heerlijk warm water uit de regendouche en een balkon met een uitzicht om U tegen te zeggen. Die dramatische zonsondergang gevolgd door een lichtspel tijdens het onweer was er eentje om in te kaderen.
Er is een zwembad (zowel binnen als buiten) met wellnessgedeelte maar dat heb ik helaas niet zelf uitgetest. Van een medereizigers weet ik wel dat het water van de jacuzzi niet echt warm was. In de (nabije?) toekomst opent er bij het hotel een gigantisch indoor waterpretpark. Zo hopen ze ook buiten seizoen meer gezinnen met kinderen aan te trekken.
Booking.com
Restaurants
Eten zou het hoofdthema van deze persreis kunnen zijn. Lees: elke dag twee keer een (minstens) driegangenmenu. Een dag zaten we om 15u30 nog aan tafel voor de lunch en wachtte ons om 19u00 alweer het diner. De Portugezen eten twee keer per dag warm. Als hapje vooraf stond er steevast lekker brood met onder meer vispaté op tafel. Als je weet dat ze in Algarve erg goed zijn in desserts maken, weet je dat we meer dan eens overeten van tafel kwamen. But we would do it all again 🙂
Er zijn in deze regio tientallen adresjes die de moeite waard zijn. Ik kan uiteraard enkel spreken over de restaurantjes waar we op deze persreis zelf zijn gaan eten. Allemaal lekker. Mijn favorieten kregen een sterretje naast hun naam.
- Magnólia Hotel wist me te verleiden met de hippe en toch rustgevende inrichting. De pasta was lekker, zonder meer. Als dessert was er cheesecake. Er zijn vast authentiekere adresjes maar soms is goed ook gewoon ok. Of omgekeerd. Het hotel ligt vlakbij Parque Natural da Ria Formosa en is een ‘adults only’ resort.
Adres: Estrada da Quinta do Lago, LOULE - Restaurante Paixa * is een absolute must try. Ze serveren er lokale en internationale gerechten in tapasvorm. Na de hapjes (lekker brood – zelfs muffins) volgen de koude tapas en daarna de warme tapas. Hoewel ik meestal geen fan ben van het sharing food concept was het hier wel erg leuk. Tientallen lekkere gerechtjes kwamen op onze tafel en je kon overal van proeven. Ideaal om je ook eens aan minder gekende gerechten te wagen. Zo at ik ‘xarem’, een gerecht dat ik anders niet zou bestellen maar wat ik wel erg lekker vond. Ook de zalmmousse, de halfgedroogde tomaten en de kabeljauwtaart doen me nog altijd het water in de mond lopen.
Adres: Quadradinhos, Lote 52, LOULE - In Restaurante O Pátio maakte ik kennis met cataplan. Een lekker visgerecht dat klaargemaakt wordt in een koperen pan. De meningen aan tafel waren verdeeld. Zelf vond ik de cataplan erg lekker. Het voorgerecht, met de scampi’s was eerlijk gezegd minder. De scampi’s waren helemaal platgekookt. Het dessert, een lekker cheesecake, maakte veel goed.
Adres: Rampa do Paraíso – Edf. P.4, LAGOA
- Restaurante Don Sebastião zou het beste restaurant van Lagos zijn. De Zweden aan het tafeltje naast ons waren niet overtuigd. Onze vis werd in zijn geheel geserveerd en sommigen aan tafel bedekten de kop diplomatisch met een blaadje sla alvorens aan het fileren te beginnen. De vis was erg zacht en lekker. Ook de dessertjes werden door iedereen gesmaakt.
Adres: Rua 25 de Abril, 20-22, Apartado 388, LAGOS
- Casa do Lago * ligt tussen de chique villa’s en vakantieverblijven van de rijke Britten. Zo zijn er vakantie-tenniskampjes voor kinderen met onder meer Andy Murray. Het restaurant ligt aan de rand van het meer. In dit domein is veel aandacht voor open oppervlakte. Wie hier wil bouwen mag slechts een beperkt deel van de grond bebouwen. Omdat de grond erg schaars is, worden villa’s van amper 15 jaar oud hier al afgebroken om een nieuwe villa te bouwen. Je kan je het als gewone sterveling amper inbeelden. In tegenstelling tot wat je misschien zou vermoeden is het restaurant van Casa do Lago best betaalbaar. Zeker voor de lekkere gerechten die ze er serveren. Ik denk dat we allemaal met veel plezier terugdenken aan het dessertbordje en dan vooral de pavlova – de vele gelatine in de cheesecake vond ik minder. Ook de zeebaars in saffraansausje was hemels. Dat receptje wil ik wel! Een absolute aanrader voor de fijnproevers.
Adres: Quinta do Lago, Roundabout 6, Av. Ayrton Senna de Silva QUINTA DO LAGO
Tours & activiteiten
Gegarandeerd de beste prijs en je vermijdt de wachtrijen.
Pin for later
Met dank aan Turismo de Portugal en ATA – Algarve Promotion
Affiliate
Geef een reactie