5 jaar geleden reisde ik naar Antarctica. Toen was er nog geen blog maar ik hield wel een reisdagboek bij. Elke dag, dag op dag 5 jaar later, krijg je een stukje te lezen. Vandaag is het helaas tijd voor het afscheid.
Please scroll down for English
De bemanning riep ons, veel te vroeg, wakker door het PA-systeem. Tijd om in te pakken en na het ontbijt afscheid te nemen…
Hello again, Ushuaia!
In Ushuaïa liep ik nog heel wat medepassagiers en crewleden tegen het lijf. Ik liet mijn foto’s meteen afdrukken in Ushuaïa. Een aantal ervan gaf ik op de luchthaven al aan Bithi. Zo had ze ook wat foto’s van deze reis.
’s Avonds vertrok de Orlova alweer richting Antarctica. Ik trok naar de haven om haar uit te zwaaien en hoopte dat ik er ook weer op kon meereizen. Maar eens het schip uit het zicht verdwenen was, wou ik zo snel mogelijk naar huis. Op mijn hotelkamer viel ik meteen in slaap. De afgelopen weken waren zo intens geweest en de vermoeidheid woog door.
De lange terugreis
Na het ontbijt de volgende dag, was het tijd om naar het vliegveld te vertrekken en de terugreis aan te vatten. Een leuke verrassing: Bithi en Ian zaten op dezelfde vlucht! Ze moesten gisteren eigenlijk al terugvliegen maar hun vlucht werd geannuleerd. Ik was blij hen nog eens te zien.
Met een uur vertraging kwamen we aan op de binnenlandse luchthaven van Buenos Aires. Eenmaal op de internationale luchthaven Ezeira, zagen we ook de wetenschappers en een aantal van de andere medepassagiers. Grappig. Het leek alsof de reis zo nog wat werd verdergezet.
De vlucht had vertraging waardoor ik mijn aansluiting Madrid-Brussel miste. Ook de Nederlandse tweeling en de man uit Oostenrijk moesten op hun volgende vlucht wachten. Volgende halte: thuis!
Nu reis is graag maar eens de reis er op zit, ben ik graag zo snel mogelijk thuis. Veel overstappen en wachten zijn mijn ding niet. Een teletijdmachine zou handig zijn!
Hoe dan ook, het was het allemaal waard! De vraag is niet of ik ooit terug ga Antarctica, maar wanneer!
It’s not goodbye…
Way too early the crew calls for wake up through the PA system. Time to pack and after breakfast say goodbye… It’s a though goodbye.
Hello again, Ushuaia
Goodbye got softened by meeting up with a lot of crew and fellow passengers like Luke and Fiona in Ushuaia,…
In the afternoon I had my pictures printed. I would really advice you to do so! On your way back you can already enjoy the pictures and if you meet up with fellow passengers, you can already give them some pictures, if you want too. I know, with email and flickr these days it’s easy to share but this trip is such a once of a lifetime that printed pictures are just a must!
In the evening the Orlova was leaving for Antarctica again and I went to the harbour to see her leave. Wish I was going too. But after the vessel had gone and I was waiting in my hotel room I wanted to go home ASAP.
The past few weeks had been so intense. Very tired, I fell asleep very quickly and I dreamed of icebergs and wildlife 🙂
A lot of flights back home
After breakfast it’s time to check out and go to the airport. At the airport I got a nice surprise: Bithi and Ian were on the same flight! They were supposed to fly home yesterday but their flight got cancelled. Bithi hardly took any pictures herself, so I gave her some of mine. She was very happy with it.
With an hour delay we arrived at Buenos Aires domestic airport. When we arrived at Ezeira, the international airport, we saw the scientists and some of the fellow passengers. Funny. And it made the voyage continue just a little longer.
Next flight was delayed too… and I missed my flight Madrid-Brussels. The Dutch twins and the guy from Austria were also waiting for their next flight. Next stop: home!
I like to travel but once a trip is finished I want to get home as quickly as possible. A time machine would be handy!
Anyway, it’s all worth it! The question isn’t if I’m going back to Antarctica but when!
