StopOver Helsinki: ontdek Nuuksio National Park

Vlieg je met Finnair en heb je een tussenlanding in Helsinki? Dan kan je kiezen voor een StopOver tot 5 dagen. Zelfs wie maar enkele uurtjes tussen twee vluchten heeft, kan een stukje van Finland ontdekken dankzij Finland Tours (vanaf 75 euro).

Trouwe volgers herinneren zich nog dat ik in januari samen met zo’n 50 internationale reisbloggers mocht deelnemen aan de Nordic Bloggers’ Experience. Ook al vloog ik niet met Finnair, iedereen kreeg de kans om de laatste dag één van de StopOver Helsinki-arrangementen uit te testen. Ik koos voor een daguitstap naar het nationale park van Nuuksio. Geïnspireerd door al dat jong YouTube-geweld rondom mij, gaf ik het vloggen die dag ook nog eens een kans.

Nuuksio National Park

Na een korte busrit (amper 40 minuten van hartje Helsinki, zelfs nog dichter van de luchthaven) door een steeds winterser (is dat een woord?) wordend landschap, kwamen we aan in het Nuuksio National Park. Hoewel Helsinki een vrij rustige stad was, voelde het zo goed om, na enkele dagen conferentie, terug in de natuur te zijn. Het was al een lange en drukke week geweest en de vermoeidheid was niet meer te verbergen. Een dagje in de buitenlucht zou deugd doen.

Sneeuwshoenen

Het plan was om een sneeuwschoenwandeling te maken maar er lag helaas niet genoeg sneeuw. Gelukkig had ik eerder al een sneeuwschoenwandeling gemaakt dus ik vond het niet zo erg dat het een gewone hiking tocht zou worden. Nu ja, gewoon… Er lag natuurlijk nog altijd sneeuw en hier en daar was de ondergrond vrij glad.

Gelukkig had ik mijn Quecha waterdichte trekkingschoenen aan! Ik had deze schoenen eerder al mee naar een winters Stockholm. Het was toen rond het vriespunt, een beetje sneeuw en een beetje ijs. Ik was niet uitgegleden en mijn voeten hadden het totaal niet koud gehad. Maar zouden de sneeuwschoenen ook bij temperaturen ver onder het vriespunt standhouden? Na een week in de sneeuw, temperaturen tussen de -10 en +2 graden kan ik alleen maar schrijven dat ik content ben van die schoenen van Quecha: geen koude voeten en, zeker met de extra spikes, voldoende grip op ijzige ondergrond.

Enig minpuntje is dat het een gedoe is om ze aan en af te doen maar dat kan ook met mijn luiheid te maken hebben. Oja, ik ben er 2 keer mee gevallen: één keer op glad ijs (ik wist dat ik die dag beter de spikes ook aangedaan had!) en een andere keer – eigen schuld, dikke bult – toen ik de veters niet helemaal dichtgedaan had en met de lus van de ene schoen in de haakjes van de andere bleef steken. Ik lag voluit op straat met mijn valies een meter verder. Er was niets aan de straat.

(Disclaimer: ik kreeg van Decathlon een paar om uit te testen maar elke mening is de mijne.)

Wandelen op een bevroren meer

Eens ter plekke kregen we een veiligheidsbriefing. Het ijs op het meer waar we op zouden wandelen was zeker dik genoeg om zelfs een auto over te laten rijden, zo verzekerde de plaatselijke gids ons, maar veiligheid voor alles! We kregen van de gids elk een setje safety spikes rond onze nek. Als je door het ijs zou zakken kan je deze losmaken en dan heb je twee staafjes met een pin in die je in het ijs kan steken om meer grip te hebben. Klinkt mijn geschreven uitleg als Chinees dan helpt de demonstratie in het filmpje wellicht.

We hadden totaal niet door dat we op een bevroren meer aan het wandelen waren. Er lag een dikke laag sneeuw op. Hier en daar zagen we sporen maar het bleken vooral hondenpoten te zijn.

Iemand die deze sporen herkent?

Kampvuur

Toen we halfweg de wandeling waren, stopten we even bij één van de 12 publieke kampvuurplaatsen in het nationale park. De gids had warm bessensap mee voor iedereen om op te warmen. Op het vuurtje legde hij nog enkele gebakjes: de Karilian taart, een Finse specialiteit en kanelbulle. Heerlijk! Dit was echt een momentje om in te kaderen.

We hadden het gezelschap van enkele Finse kindjes en hun mama’s. De kindjes hadden hun skipakjes aan en gleden langs de bevroren helling naar beneden. Ze hadden de grootste lol. Lijkt me heerlijk om zo je vrije dag door te brengen: een stevige wandeling door de besneeuwde bossen, opwarmen aan een vuurtje met bessensap en wat lekkers en daarna weer verder.

Natuurcenter Haltia

Na de wandeling stopten we bij het natuurcenter Haltia. De natuur staat centraal in deze plek. We kregen een heerlijke lunch voorgeschoteld van lokale en biologische producten. De soep en het brood waren erg lekker! De rest ook hoor maar ik herinner me nog dat ik een tweede keer aan het buffet aanschoof om nog wat brood en soep bij te halen. Het uitzicht van deze plek was prachtig: we keken een beetje boven de besneeuwde bomen uit (het was ondertussen trouwens hard beginnen sneeuwen).

Beneden in Haltia kan je enkele tentoonstellingen rond de (Finse) natuur bezoeken. Zeker leuk voor kinderen (ze kunnen er door tunnels kruipen waar ze een slapende beer ontmoeten). In één van de zalen zijn de 5 seizoenen van Finland geprojecteerd. Vijf seizoenen, dat lees je goed. Ze spreken hier ook van de ‘lentewinter’. De dagen zijn in de ‘lentewinter’ al aan het lengen maar er ligt nog sneeuw en het is nog vrij koud.

Ik heb keihard genoten van mijn weekje Finland en droom nog steeds van de winterse landschappen, de natuur, de sneeuw, de plezante activiteiten en het fijne gezelschap. Take me back!

Met dank aan NBE Finland, Finland Tours en Feel the Nature.