5 jaar geleden reisde ik naar Antarctica. Toen was er nog geen blog maar ik hield wel een reisdagboek bij. Elke dag, dag op dag 5 jaar later, krijg je een stukje te lezen. Vandaag zitten we een hele tijd in stilte van het overweldigende Antarctica te genieten. Iets wat me een leven lang zal bijblijven!

Please scroll down for English

Danco Island

De laatste landing van deze trip. Op Danco Island doen we een lange klim met Luke en Bobbie. Het lijkt wel alsof iedereen extra van deze laatste landing wil genieten. De stilte is overweldigend. Tot een van de Nederlandse vrouwen begint te praten… Ik probeer zo lang mogelijk op de top te blijven. Op het einde, blijven er nog slechts 3 van ons over: Luke, Janice en ik.

De stilte is haast magisch zoals we daar staan. We fluisteren, om de magie niet te breken.
Helaas komt aan alle goede dingen een einde en moeten we alweer naar beneden gaan. De weg naar beneden is erg steil en Janice en ik vielen elk wel een paar keer. Zoals je kunt zien op de foto’s, we hadden veel plezier! Het laatste stuk van de afdaling, kunnen we glijden!

Als we weer terugkeren naar het schip, kan ik alleen maar denken: ik kom terug!

Danco Island

A bit sad. This will be our last landing for this trip. At Danco Island we made a long climb with Luke and Snowy. I’ve tried to fully experience every second of this trip. Realizing this is the last landing makes me even more conscious of the magical beauty. The silence is overwhelming. Until one of the dutch women starts talking… I try to stay on top as long as possible. In the end, there’s just 3 of us: Luke, Janice and me.

Silence is so magical when we stand there. We whisper, as not to break the moment.
Unfortunately all good things come to an end and we have to go down again. The road down is very steep and Janice and me fall over quite a few times 🙂 As you can see in the pictures, we had a lot of fun! The last piece of the descent, we can slide!

When going back to the ship, I can only think: I’LL BE BACK!