Eentje uit de oude doos…
Duiktrip met Cdt. Fourcault: het vertrek
Na lang aftellen was het zover! We zouden vertrekken op Noordzeetrip. ‘We’ zijn John, Ion, Luc en ikzelf (en dan nog wat duikers van bevriende duikclubs). De Cdt. Fourcault, onze thuisbasis voor de komende week, ligt (misschien) op ons te wachten in de haven van Hull. Misschien want hun vorige reis ging naar het Hoge Noorden en daar liep niet alles volgens plan.
In Zeebrugge wacht een camionette die ons duikmateriaal op de ferry mee zal nemen. 24 duikuitrustingen passen er nipt in en de banden kunnen het gewicht amper aan.
Als illegalen (spreekwoordelijk hé, we waren allemaal perfect in orde met onze papieren) kropen we zelf –dicht tegen elkaar- in een tweede camionette. Klaar voor de overzetboot.
The Humber
Na een lange nacht klauteren we aan boord van de Fourcault. De weersvoorspellingen zien er niet goed uit maar hoopvol maken we ons materiaal duikklaar en vooral stormvast. Pim en zijn team verwelkomen ons en Pim vertelt over het ijs waar ze in vastzaten.
Eens we de Humber verlaten wordt het helaas al snel duidelijk dat duiken in The Wash er niet in zal zitten: 7 Beaufort! We bekijken dan maar Das Boot om ons enkele uurtjes bezig te houden. Na een woelige nacht worden we terug wakker in de Humber. De Fourcault maakte rechtsomkeer en zocht bescherming in de riviermonding tegen de 8 Beaufort die er ondertussen stond. Een linkje naar tips tegen zeeziekte is hier op zijn plaats 😉
Films, films, films…en Uno
Het leven aan boord bestaat uit slapen, eten en dvd’s bekijken. De massagestoel kent veel bijval. We hopen op weersverbetering zodat we toch enkele duikjes (desnoods niet in The Wash) kunnen loggen. Misschien kunnen we beter een filmlogboek maken: Das Boot, Shooter, Pitch Black, As Good As It Gets, The Abyss, My Name is Nobody, Magnolia, Broken Flowers, The Fifth Element, Finding Nemo, Hostel, Usual Suspects, The Departed, True Lies, Jack Ass, From Dusk till Dawn, … en nog 20 andere.
Na 3 dagen komt Luc met een leuke afwisseling: UNO!
Tja, het was voorspeld op Luc zijn T-shirt: You’ll never dive…
Toch duiken?
Vrijdagochtend is er goed nieuws: we gaan duiken! Iedereen trekt heel enthousiast zijn uitrusting aan. Je kan kiezen hoe je in het water gaat: springen of met de kooi. Ik kies voor de kooi, het lijkt me net te hoog om met volledige duikuitrusting en decoflesje te springen. De zodiac trekt je m.b.v een surfplank naar de dregboei. Het is een makkie om op de surfplank te komen zegt Pim… Yeah right! Niet voor een klein meisje met een decofles! Gelukkig is de bemanning erg behulpzaam. Aan de boei wacht ik op Luc om de afdaling in te zetten.
Fane
Beneden wacht ons een verrassing: we kunnen 2 kanten op. We kiezen rechts… Geen wrak te zien, enkel kreeftenfuiken, stof en heel veel andere duikers, allemaal op zoek naar het wrak. Plots vinden we, wonder boven wonder, het touw terug. We besluiten de andere kant te nemen. Een paar meter van het touw botsen we (eindelijk) op het wrak. We hadden geluk bleek achteraf. Niet iedereen had het wrak gevonden. Het zal je maar overkomen op je eerste Noordzeeduik (zonder namen te noemen, hé Brecht)!
Duik 2?
De tweede duik wordt een nachtduik. Omdat we geen bodemtijd willen verspillen met het zoeken naar het wrak, wordt beslist de rebreatherduikers eerst het water in te sturen. Zij zoeken het wrak, leggen een reeltje en sturen een boei naar de oppervlakte. De rest maakt zich aan boord duikklaar, klaar om te springen (jaja, ook ik beslis met knikkende knieën te springen). Met kilo’s materiaal wachten we op de boei.
Na een uurtje komen de eerste duikers terug boven. Niks gevonden! Geen duik dus. Teleurgesteld doet iedereen zijn materiaal af. Iemand van de andere club (Of mag ik gewoon zeggen dat jij het was, Yvan?) neemt zich voor de volgende keer te wachten met pakpissen tot hij IN het water zit. De discussie die volgde laat ik even achterwege. Het ging er hevig aan toe.
De avond wordt afgerond met een filmpje en een spelletje strip-Uno (ja jong, na al die dagen op een boot begint een mens al eens gekke ideeën te krijgen). Dat laatste werd door alle partijen eerlijk gespeeld. Niemand speelde vals, ahum.
Koper!
Poging 3. Na een zware discussie is beslist dat er op het wrak gedregd wordt. De zodiac dregt, terwijl ze een van hun duikers het water insturen. Onze organisator Filip heeft getimed hoelang het duurde om het wrak te vinden. Je moet het hem maar eens vragen. De duiker van de Fourcault keert na 70 minuten aan de oppervlakte terug. Hij heeft het wrak niet gevonden! Wij gelukkig wel. Het was een prachtig wrak! Zowat iedereen haalt wel iets boven: kreeften, lantaarn, een koperen handvat, …
Lord Budt
De sfeer aan boord is op slag helemaal omgeslagen. Iedereen bewondert de souvenirs, geniet van de zon en droomt alweer van het volgende wrak (heel voorzichtjes dan, want met de Foucault weet je nooit…). Het lijkt ons eindelijk mee te zitten. Het derde wrak is ook een pareltje met heel veel vis en kreeft (goed voor de BBQ van vanavond!). Helaas is het al meteen het laatste wrak van deze trip. Algauw hebben we (met decogas) 17 minuten decotrap aan ons been en moeten we aan onze opstijging beginnen.
Kreeft!
De trip wordt afgesloten met een lekkere BBQ (met kreeft). Iedereen is het eens: het eten was absolute top. Tegen 1u ’s nachts varen we Zeebrugge binnen na een (duik)trip van extremen. Dat het een trip was waar we het nog vaak over zullen hebben…
